Uz postojeće kaznene evidencije pravosudnih organa koje registruju sva lica sa pravosnažnim osudama i različite kriminalističke evidencije u nadležnosti policije, početkom devedestih godina prošlog vijeka pojavile su se i posebne evdencije ili registri za posebnu grupu učinilaca krivičnih djela protiv spolne slobode. To su baze podataka o osobama koje su osuđene za krivična djela protiv spolne slobode. Te evidencije se mogu odnositi samo na učinioce krivičnih djela na štetu djece ili na sve učinioce.

Podaci koje ove evidencije sadržavaju su uglavnom lični podaci o osuđenoj osobi, podaci o krivičnom djelu i presudi, te eventualno u nekim evidencijama i podaci o žrtvama i njihovom odnosu sa učiniocem krivičnog djela. Vođenje evidencija zakonom se povjerava u nadležnost policije, sudova, državnog tužilaštva ili ministarstava dok pristup istima može biti dozvoljen službenim osobama, određenim institucijama i ustanovama te, u krajnoj liniji, i široj javnosti putem Interneta. Kada je u pitanju vrijeme čuvanja podataka u evidencijama, i to se razlikuje. U nekim zemljama podaci u evidenciji ostaju određeni broj godina, a u nekim zemljama ostaju trajno.

Formiranje registra reguliše se posebnim zakonom ili odredbama nekog od postojećih iz  krivičnog zakonodavstva kao sastavni dio kaznene evidencije ili kao posebna evidencija osuđenih za krivična djela protiv spolne slobode učinjenih prema maloljetnim licima.

Uspostava ovih evidencija postalo je međunarodnopravni standard i obaveza zemalja koje ratificiraju Konvenciju Vijeća Evrope o zaštiti djece od seksualnog iskorištavanja i seksualnog zlostavljanja . Pomenuta Konvencija je ratificirana od strane svih zemalja bivše Jugoslavije.

Ovaj Zakon bi se primjenjivao na lica pravosnažno osuđena za krivična djela iz članova 203-213 Krivičnog zakona FBiH (Silovanje, Spolni odnošaj s nemoćnom osobom, Spolni odnošaj zloupotrebom položaja, Prinuda na spolni odnošaj, Spolni odnošaj s djetetom, Bludne radnje, Zadovoljenje pohote pred djetetom ili maloljetnikom, Navodjenje na prostituciju, Iskorištavanje djeteta ili maloljetnika radi pornografije, Upoznavanje djeteta s pornografijom, Rodoskrvnuće).

O licima osuđenim za pomenuta krivična djela vodi se poseban registar. Poseban registar sadrži sljedeće podatke o osuđenom: prezime i ime,

mjesto, grad, odnosno općina i država rođenja, jedinstveni matični broj, državljanstvo, prebivalište, odnosno boravište , vrsta kazne i sigurnosna mjera sa naznačenjem u kojem trajanju je izrečena, podaci o pravnim posljedicama osude, podaci o zaposlenju,  podaci značajni za fizičko prepoznavanje osuđenog i njegove fotografije, podaci o sprovođenju posebnih mjera propisanih ovim zakonom.

Poseban registar vodi nadležni organ za unutrašnje poslove. Podaci iz posebnog registra mogu se dati sudu, tužilaštvu i organima unutrašnjih poslova u vezi sa krivičnim postupkom koji se vodi protiv lica upisanog u Registar, odnosno tužilaštvu i organima unutrašnjih poslova u vezi sa otkrivanjem učinilaca pomenutih krivičnih djela iz člana, nadležnim organima za izvršenje krivičnih sankcija i nadležnim organima koji

učestvuju u postupku davanja uslovnog otpusta, amnestije ili pomilovanja.

Podaci iz registra mogu se dati i organima i organizacijama, ustanovama

institucijama i udruženjima koja u obavljanju poslova iz svoje nadležnosti ostvaruju neposredan kontakt sa djecom ako za to postoji opravdan interes, kao i drugim organima, organizacijama i ustanovama koje su nadležne za vođenje postupaka za ostvarivanje zaštite prava i interesa djece. Ovim organima se nameće obaveza da prilikom prijema u radni odnos ili angažovanja određenog lica za obavljanje poslova koji dovode do neposrednog kontakta sa djecom, zatraže od nadležnog organa za vođenje registra podatak da li je to lice upisano u Registar.

Zakonom su predviđene posebne mjere prema učinitelju krivičnog djela nakon izdržane kazne zatvora. Te mjere su: Obavezno javljanje nadležnom organu za unutrašnje poslove, obavezno obavještavanje o putovanju van mjesta stanovanja i promjeni ličnih podataka, obavezno uzdržavanja od posjećivanja mjesta i objekata na kojima se okupljaju djeca.

Ove mjere mogu se provoditi 20 godina nakon izvršene kazne zatvora.

Podaci iz posebnog registra vode se trajno i ne mogu se brisati.