Član 1. ovoga zakona uvodi nove tačke, od 32. do 38, u važeći član 2. Ovim novim tačkama definišu se pojmovi kao što su: davalac platnih usluga, korisnik platnih usluga, platne usluge, naknade, pasivna kamatna stopa i osnovni račun. Ovim članom, osnovni račun definisan je kao račun koji se koristi za izvršavanje platnih transakcija u skladu s propisom o unutrašnjem platnom prometu.

Član 2. dodaje novi stav (3) u član 5. važećeg zakona. Ovim stavom obavezuju se davaoci finansijskih usluga koji imaju sjedište u RS ili Brčko distriktu da su obavezni primjenjivati odredbe ovoga zakona.

Članom 3. dodaju se novi članovi 15a. do 15e. iza postojećeg člana 15. 

Članom 15a. definiše se da davalac finansijskih usluga mora korisniku platnih usluga dati informacije o naknadama za najreprezentativnije usluge povezane s računom, u pisanom obliku ili drugom trajnom nosaču podataka, prije sklapanja ugovora o računu. Definisan je i obavezan sadržaj informativnog dokumenta o naknadama te pojmovnik. Ove informacije moraju biti dostupne i na web stranicama davaoca usluga. Dostavljanje ovih informacija, bilo u elektronskom ili materijalnom obliku, besplatno je.

Član 15b. definiše da je davalac usluga obavezan jednom godišnje korisniku besplatno dostaviti izvještaj o svim obračunatim naknadama i kamatama. Korisnik ima pravo izbora načina dostavljanja ovoga izvještaja, uključujući i elektronski. Također, definiše se i sadržaj ovoga izvještaja.

Član 15c. određuje da je davalac platnih usluga dužan u svojim predugovornim i promotivnim informacijama namijenjenim korisnicima platnih usluga, kao i u ugovorima koje sklapa s korisnikom platnih usluga, koristiti se pojmovima iz liste najreprezentativnijih usluga definisanih ovim zakonom. Pored ovih pojmova, davalac usluga može koristiti i vlastite pojmove, ali samo kao sekundarne.

Član 15d. određuje da Agencija na svojoj internet-stranici objavljuje uporedni prikaz naknada koje davaoci platnih usluga naplaćuju korisnicima za usluge navedene u listi najreprezentativnijih usluga iz člana 15a. ovog zakona.

Član 15e. određuje da se odredbe iz članova 15a. do 15d. ovoga zakona primjenjuju na sve davaoce platnih usluga koji korisnicima pružaju uslugu otvaranja i vođenja računa za plaćanje.

Član 4. uvodi novi član 22a. Ovim članom definiše se raskid ugovora o osnovnom računu. Navode se uslovi pod kojima banka može jednostrano raskinuti ugovor o osnovnom računu. Ti uslovi su: korisnik je namjerno koristio osnovni račun u nezakonite svrhe, na osnovnom računu nije izvršena nijedna platna transakcija duže od 24 uzastopna mjeseca, korisnik je pravo na osnovni račun ostvario na osnovu netačnih informacija, korisnik je naknadno otvorio drugi račun pomoću kojeg može vršiti plaćanje, koji mu omogućava da koristi usluge banke u skladu s propisom o unutrašnjem platnom prometu te da korisnik više nema zakonito boravište u Federaciji.

Članom 5. iza stava (3) u važećem članu 35. dodaju se novi stavovi (4), (5) i (6). Ovim stavovima definiše se da banka može na zahtjev korisnika odobriti dozvoljeno prekoračenje osnovnog računa i korištenje kreditne kartice. Banka ne može uslovljavati otvaranje i korištenje osnovnog računa ugovaranjem dozvoljenog prekoračenja ili kreditne kartice.

Članom 6. dopunjava se član 46. U tački 1. dodaju se riječi „odnosno davaoci usluga“ iza riječi „lizinga“ te se na ovaj način detaljnije navodi na koga se odnosi kaznena odredba iz ovoga stava. Dalje, dodaju se nove tačke od 3. do 7, kojima se dodaju novi uslovi za izricanje kazne iz ovog člana.

Članom 7. preciznije se navodi na koga se odnosi kaznena odredba iz člana 47. Također, dodaju se nove tačke od 13. do 20, kojima se proširuju uslovi za izricanje ove kaznene odredbe. 

Član 8. dodaje novi član 48a. kojim propisuje rokove Agenciji za donošenje podzakonskih akata i početak objavljivanja uporednih iznosa naknada.

Član 9. definiše stupanje na snagu ovog zakona.