Nacrtom se preciznije definiše pojam “ugostiteljska usluga”. U primjeni važećeg Zakona o ugostiteljstvu uočen je problem koji se javlja kod velikog broja ugostitelja, a sastoji se u nemogućnosti tzv. vezivanja računa. Definisanjem pojma ugostiteljske usluge omogućava se ugostiteljima da u slučaju kada gost koristi više usluga u istom ugostiteljskom objektu, po okončanju pružanja usluga, gostu izda jedan propisan račun za sve pružene usluge.
Predlažu se i dva nova člana koja se odnose na uspostavljanje Centralnog informacionog sistema i način unošenja podataka od ugostitelja. Ministarstvo trgovine i turizma RS nadležno je za uspostavu ovog sistema, a ugostiteljima koji pružaju uslugu smještaja obezbijedit će besplatan pristup Centralnom informacionom sistemu. Dalje se navode način unošenja osnovnih i drugih podataka u Centralni informacioni sistem od ugostitelja te dužnost ministra da pravilnikom propiše vrstu i način unošenja podataka u ovaj sistem. Propisuje se i obaveza ugostitelja da obezbijedi internet-vezu za pristup centralnom informacionom sistemu, a u slučaju trenutne nemogućnosti pristupa internet-vezi, obaveza ugostitelja je da ručno, u pisanom obliku, evidentira sve potrebne podatke s ciljem njihovog naknadnog unošenja u Centralni informacioni sistem. Nalaže se da podaci u Centralnom informacionom sistemu moraju biti tačni i istiniti. Ministar, uz saglasnost ministra nadležnog za unutrašnje poslove i ministra finansija, propisuje pravilnikom način rada, korištenja i funkcionisanja Centralnog informacionog sistema.
Do uspostavljanja Centralnog informacionog sistema vršenje i evidencija pruženih usluga smještaja izvršavat će se u skladu s članom 34. osnovnog teksta Zakona, o čemu detaljnije možete čitati u tekstu Nacrta putem opcije “Preuzmite tekst zakona”. Ministarstvo će od Agencije za posredničke, informatičke i finansijske usluge pribavljati podatke o ugostiteljima koji pružaju usluge smještaja, i to do uspostavljanja Centralnog informacionog sistema, a nakon toga, Ministarstvo će uvidom u Centralni informacioni sistem imati niz podataka o ugostiteljima koji pružaju uslugu smještaja, i to u realnom vremenu.
Nakon što se uspostavi Centralni informacioni sistem, ugostitelji koji pružaju uslugu smještaja dužni su u roku 30 dana od uspostavljanja ovog sistema da unesu propisane podatke.
Ovim nacrtom dopunjuje se osnovni tekst Zakona na način da se kod definisanja vrste ugostiteljskih objekata za smještaj u kojima se korisnicima usluga pružaju usluge smještaja, ishrane i pića, ili samo usluge smještaja, predviđa kao vrsta ugostiteljskog objekta i objekat seoskog turizma. Postojećim zakonskim rješenjem predviđeno je da ugostitelj može pružati ugostiteljske usluge na selu, odnosno usluge smještaja i pripremanja i usluživanja hrane i pića koja su proizvedena na poljoprivrednom gazdinstvu iz programa sopstvene proizvodnje, kao i ostale prateće usluge, na period do 30 dana, a Nacrtom zakona se terminološki detaljnije definiše ovakva vrsta pružanja ugostiteljskih usluga.
Uz navedeno, definisana je kao posebna vrsta ugostiteljskog objekta za ishranu i piće – salon za posebne prilike. Postojećim zakonskim rješenjem nisu obuhvaćeni navedeni objekti te se otvara mogućnost stvaranja velike „sive zone“ u poslovanju ovih pružalaca usluga. Normiranjem ove vrste ugostiteljskih objekata u Zakonu, kao posebne vrste objekta i definisanjem načina rada i pružanja usluga kroz planirane podzakonske akte, uspostavit će se sistem u kojem će ovi pružaoci usluga imati jasno definisan način rada, prava i obaveze.
Dalje se precizira da objekti seoskog turizma i hosteli podliježu obaveznoj kategorizaciji objekata, pri tome imajući u vidu da je seoski turizam jedna od vodećih grana razvoja turističkog sektora, te je neophodno da se postignu određeni standardi u pružanju ovih usluga i time postigne bolja ponuda u ovoj oblasti. Također, hosteli kao vrsta ugostiteljskog objekta postojećim zakonom nisu bili predmet kategorizacije, a sve veći broj ovih ugostiteljskih objekata ukazuje na neophodnost detaljnijeg definisanja standarda koji ovi objekti treba da ispunjavaju. Kategorizaciju ovih objekata vrši jedinica lokalne samouprave na čijoj se teritoriji nalazi objekat, a zahtjev za kategorizaciju može se podnijeti u roku 90 dana od dana stupanja na snagu ovog zakona.
Nacrtom se također smanjuje smještajni kapacitet ugostitelja koji pružaju usluge smještaja, ishrane i pića u apartmanima, kućama za odmor i sobama za iznajmljivanje, na način da se predviđa da je maksimalan smještajni kapacitet četiri smještajne jedinice, odnosno osam kreveta. Ukida se i mogućnost ugostitelja da zaključuju ugovore o pružanju usluga i sa privrednim subjektima u oblasti turizma. Ova se obaveza propisuje samo u pravcu zaključivanja ugovora o pružanju usluga između fizičkog lica i turističke organizacije ili turističke agencije.
Ugostiteljima se daje sloboda da u skladu s politikom svog poslovanja odrede koji će biti oblik i vrsta cjenovnika koji će istaknuti. Dakle, to ne mora da bude cjenovnik u pisanoj formi, na uobičajenim flajerima, već može biti i u nekoj drugoj, savremenijoj formi.
Ovim nacrtom predviđene su i novčane kazne za prekršaj ugostitelja organizovanog kao privredno društvo u iznosu od 1.500 do 6.000 KM ako ne unese propisane podatke u Centralni informacioni sistem ili na način na koji je to propisano.
Fotografija: pexels.com
