Predloženi Nacrt zakona o visokom obrazovanju TK dijametralno je suprotan od trenutnog zakona, udaljava nas od svjetskih tokova i u dobroj mjeri vraća prevaziđena rješenja koja su bila u primjeni prije 2008. godine. S tim u vezi, apelujemo da se predloženi Nacrt ne usvaja, odnosno da se isti u potpunosti odbaci iz procedure i to zbog sljedećih razloga:

A. Nacrt je kreiran u tajnosti bez učešća predstavnika akademske zajednice. Nije poznat sastav komisije koja je predložila Nacrt, niti kompetencije njenih članova.

B. Navedeni razlozi za donošenje novog zakona o visokom obrazovanju TK u najmanju ruku su dubiozni. Spominje se navodna nedorečenost u odredbama postojećeg zakona, bez ikakve argumentacije. Isto tako, navodi se ozbiljna kvalifikacija da se “prilikom donošenja izmjena i dopuna Zakona o visokom obrazovanju odstupilo od Okvirnog zakona o visokom obrazovanju, što je primjedbovano od strane nadležnih institucija Bosne i Hercegovine”, bez konkretnih navoda o kojim primjedbama je riječ. Naš je stav da je zapravo predloženi Nacrt taj koji je neusaglašen sa Okvirnim zakonom o VO i da je neodređen po većini pitanja koje adresira. Ovo ćemo elaborirati u dodatku skretanjem pažnje na samo neke od međusobno konfliktnih i problematičnih članova iz dostavljenog Nacrta.

C. Okvirni zakon o visokom obrazovanju BiH u članu 4 jasno definiše da se visoko obrazovanje zasniva na akademskim slobodama, akademskoj samoupravi i autonomiji univerziteta. Članovima 47, 50, 52, 59, 60, 64 i 68 Nacrta uskraćuje se zagarantovana akademska samouprava i sloboda visokoškolskim ustanovama na području TK, što je u direktnoj suprotnosti sa Okvirnim zakonom. Dodatno, rješenja predložena Nacrtom već su bila na snazi u zakonima o visokom obrazovanju TK prije uvođenja bolonjskog sistema u BiH, tj. prije Zakona o VO TK iz 2008. godine. U praksi se pokazalo da izbori rektora i dekana pod palicom politike, na način predložen Nacrtom, paraliziraju akademski sistem i stvaraju okruženje podložno korupciji.

D. Predloženi Nacrt predstavlja pokušaj organizacije visokog obrazovanja koji bi u ovom trenutku bio jedinstven samo za Tuzlanski kanton, čime bi nas udaljio od bilo kojih opšteprihvaćenih rješenja kreditnog sistema koji su implementirani u našem užem okruženju, Evropi, pa i svijetu. Članovi 104. stav (1), 108. stavovi (7) i (8), 112. stav (5), 124. stavovi (2) i (3), 136. (svi stavovi), 138. (svi stavovi), kojima se reguliraju pitanja studijskih programa, organizacije nastave i ostvarivanja ECTS kredita, prestavljaju pokušaj vraćanja na prevaziđeni sistem sa kraja 90­tih, čime bi se onemogućila bilo kakva mobilnost studenata ili nastavnog kadra. Dodatno, navedeni članovi međusobno su proturječni i predstavljaju očigledan primjer nerazumijevanja
ECTS kreditnog sistema od strane autora predloženog Nacrta.

E. Član 17, stav (3) Nacrta predviđa mogućnost da Skupština Kantona može osnivati javnu visokoškolsku ustanovu zajedno sa drugim fizičkim ili pravnim licima. Sobzirom da je Skupština Kantona osnivač Univerziteta u Tuzli (UNTZ), kao javne visokoškolske ustanove sa tradicijom i kvalitetom u okviru koje se mogu, u javnom interesu, razvijati postojeće i osnivati nove organizacione jedinice, postavlja se pitanje interesa osnivanja novih javnih visokoškolskih ustanova od strane istog osnivača. U skladu s tim, opravdana je sumnja da je interes definisanja ovakvog člana da se omogući prenos osnivačkih prava UNTZ na postojeće privatne visokoškolske
ustanove sumnjivog kvaliteta ili čak jednu fizičku osobu! Ovim članom se praktično zakonski omogućava privatizacija Univerziteta u Tuzli.